اگر دقت کرده باشید اینقدری که مانتویی ها در دانشگاه و محل کار و مراکز رسمی رنگ مشکی می پوشند چادری ها نمی پوشند! قانون و اجباری هم در کار نیست. خدا داده رنگ سنگین و متین. مثل قهوه ای، یشمی، سورمه ای، زرشکی و ... . 

مقایسه کن بین دخترهای چادری با روسری های لبنانی و مانتوهای رنگی که با دقت رنگشان را ست کرده اند و مقنعه و مانتوهای مشکی بعضا بور شده ی غیرچادری ها... دیگر آن مقنعه چانه دار و مانتوهای بلند مشکی خانوم های چادری که اینقدر بهش انتقاد می کنند عملا وجود خارجی ندارد!

من که تا حالا در عمر مبارکم مقنعه چانه دار مشکی نپوشیده ام؛ با وجود یک عمر همنشینی با چادر مشکی.

پیام سیاهی چادر من

تکبر است

جلوی مرد نامحرم.

خوب فهمیدی آقای کلهر!

نگذار خیال کنیم که از گران شدن زن با چادر مشکی ناراحتی.

 اینکه زن باشی و از آبشار زیبای موهایت لذت ببری،

ولی آن را بپوشانی و پنهان کنی طوری که حتی تاری از آن معلوم نباشد؛

اینکه زن باشی و اندام مناسبی داشته باشی،

ولی آن را بپوشانی و پنهان کنی؛

اینکه زن باشی و بتوانی زیبا و با عشوه حرف بزنی،

ولی نزنی و صدایت را نازک نکنی؛

اینکه زن باشی و بتوانی همکار نامحرمت را بخندانی طوری که لحظات شادی با هم داشته باشید،

ولی نخندانی و از قید آن شادی هم بگذری و سنگین برخورد کنی؛

اینکه زن باشی و در بازار عرضه و تقاضای ادا و عشوه و هوی و هوس بتوانی عرضه کننده باشی،

ولی نباشی هر چند که قابلیتش را داشته باشی؛

اینکه ارزش های جامعه ات وارونه شده باشد و برای ارزش های تو در پوشش بودن های تو خریداری و خواستگاری وجود نداشته باشد؛

اینکه جوری حرف بزنی، قدم برداری و پوشش داشته باشی که همکارت، استادت، همکلاسی دانشگاهت تحریک نشود و راحت و آسوده کارش را بکند و تمرکزش بهم نریزد؛

اینکه با همه این تناقض ها دست بگریبان باشی و حتی پایت گران هم تمام شود؛

.

 .

 .

همه اینها ارزش یک لحظه نگاه رضایت بخش بانو را دارد که دست دعا بلند کند و بگوید خدایا دختران امت پدرم، همه زیبایی ها را داشتند و معیوب و مفلوج و کچل و زشت نبودند، ولی برای رضای تو زیبایی هایشان را از نامحرم پنهان کردند پس تو محبت خودت را در دل هایشان صد چندان کن طوری که هیچ چشم و ابرویی، ناز و کرشمه ای، پول و مکنتی نتواند جایگزین آن شود.

نمی شود حجاب اجباری نباشد؟ که هر کس دلش خواست با حجاب باشد و هر که دلش نخواست نباشد:

 نمی شود مدارس دخترها و پسرها از هم جدا نباشد؟ که هر کس دلش خواست فرزندش را در مدارس مختلط بگذارد و هر کس دلش نخواست در مدارس مجزا بگذارد؛

 نمی شود دوست دختر داشتن جرم نباشد؟ که هر کس دلش خواست دوست دختر داشته باشد و هر کس دلش نخواست دوست دختر نداشته باشد؛

 نمی شود قانون مجازات شرابخواری برداشته شود؟ که هر کس دلش خواست عرق بخورد و هر کس دلش نخواست نخورد و

 . 

.

 .

راستی نمی شود شالوده های جامعه را روی دل بنا کرد که هر جا این دل امر کرد و خواست مطابقش عمل کنیم؟ عقل را هم بفرستیم برای خودش بازی کند و بچرخد. تعطیل تعطیل 

آقا پسر محترم:

 مانکنی که برای ازدواج انتخاب کردی، به اندازه یک مانکن ازش توقع داشته باش،

مادری در حد و اندازه این مانکن نیست!