می گفت:سر به زیر بودن و خودت رو اجتماعی نشون ندادن ،آخر و عاقبت خوشی نداره...
می گفت: با این اوضاع ،خودت رو از خیلی مواهب محروم می کنی... مثل داشتن یه
شغل خوب و حتی شاید....
می گفت:هر چیزی راهی داره ودر فرمول بندی دنیای امروز ،وقار و متانت و حجب و حیا
به جواب نمی رسن....
.
.
.
.
و حالا بعد از چند سال میبینم ،او ن که همه سعیش رو در اجتماعی دیده شدن نشون
داده بود،هنوز به دنبال فرصت و موقعیته و همه اونایی که متین بودند و موقرو موفق و
به عبارتی غیر اجتماعی ،سرو سامون گرفتند................اونم چه سرو سامونایی.
