بانو!
به قول ما زمینی ها،سلام ما به اندازه یک خرمن گل نثار وجودت ای بانویی که به نیکویی می شناسیمت .
سلام بی پیرایه ما به پاکی و صفایت ای بانویی که شناخته نشدی مگر به محبت و مهربانی.
... و سلام ما به شما و خاندان پاک تان که می شناسیم تان به عصمت.
اما نه آن عصمتی که به من یاد دادند، همان که ناخواسته به کودکم یاد داده ام.چرا که وقتی از عصمت شما و خاندانتان برایش گفتم، گفت:"اگر معصوم اند چون نمی توانستند گناه کنند." شاید باید به او گفته بودم که شما از خاندان و طایفه عشقید، و مگر عاشق می تواند آن کند که معشوق نپسندد.
پس سلام ما به زاده عشق ،فرزند عشق ، خواهر عشق یا نه خود عشق.
ای بانوی عشق !
تولدتان که برای فرشته ها یاد آور نجوای "فتبارک الله احسن الخالقین" در گوش تمام هستی است ، میمون و مبارک باد.
